Wewnątrzwspólnotowa dostawa towarów – jak ją udokumentować?
Jak wskazuje art. 13 ustawy VAT wewnątrzwspólnotową dostawą towarów (WDT) jest wywóz towarów z terytorium kraju na terytorium państwa członkowskiego inne niż terytorium Polski. Dla uznania danej dostawy za WDT konieczne jest spełnienie dodatkowych warunków, tj. obie strony transakcji muszą być podatnikami podatku od wartości dodanej zarejestrowanymi do VAT-UE. Zasadniczo do WDT zastosowanie znajduje stawka 0% VAT – konieczne jest jednak posiadanie przez podatnika dowodów potwierdzających, że towary stanowiące przedmiot dostawy zostały wywiezione z terytorium kraju i dostarczone do nabywcy na terytorium państwa członkowskiego innego niż Polska.
Jakie dokumenty można uznać za dowody dostawy w WDT?
Dokumentami potwierdzającymi wywóz towarów w ramach WDT, zgodnie z art. 42 ust. 3 i 4 ustawy VAT, są:
- w przypadku zlecenia przewozu przewoźnikowi (spedytorowi) – dokumenty przewozowe otrzymane od przewoźnika, gdy wynika z nich jednoznacznie dokonanie dostawy do miejsca przeznaczenia na terytorium innego niż Polska kraju członkowskiego,
- specyfikacja poszczególnych sztuk ładunku,
- jeżeli sprzedawca lub nabywca sam dokonuje wywozu przy użyciu własnego środka transportu – poza specyfikacjąpodatnik powinien posiadać dokument zawierający co najmniej: imiona i nazwiska lub nazwy oraz adresy siedziby działalności gospodarczej sprzedawcy i nabywcy, adres dostawy towaru (jeżeli jest inny niż adres siedziby lub zamieszkania nabywcy), określenie towarów i ich ilości, potwierdzenie przyjęcia towarów przez nabywcę, rodzaj oraz numer rejestracyjny pojazdu, którym wywożone są towary lub numer lotu w przypadku przewożenia towarów transportem lotniczym.
Dowody dostawy w WDT – dodatkowe możliwości
Jak wynika z art. 42 ust. 11 ustawy VAT, w przypadku gdy ww. dokumenty nie potwierdzają w sposób jednoznaczny dokonania dostawy, podatnik uzupełniająco może posiadać:
- korespondencję handlową z nabywcą, w tym zamówienie,
- dokumenty związane z ubezpieczeniem lub kosztami frachtu,
- dokument potwierdzający zapłatę za towar lub dokument stwierdzający wygaśnięcie zobowiązania,
- dokument potwierdzający przyjęcie przez nabywcę towaru na terytorium innego niż Polska państwa UE.
Dowody w WDT – objaśnienia Ministerstwa Finansów
Ministerstwo Finansów w grudniu 2020 r. opublikowało „Objaśnienia podatkowe dotyczące dokumentowania wewnątrzwspólnotowej dostawy towarów dla celów podatku od towarów i usług” (które dostępne są tutaj). Z treści Objaśnień wynika, że dla zastosowania stawki 0% VAT dla WDT, podatnicy muszą spełniać warunki z Rozporządzenia Wykonawczego lub z ustawy VAT. Co więcej, brak spełnienia warunków domniemania z Rozporządzenia Wykonawczego nie oznacza, że nie było wywozu, gdyż można go nadal udowodnić na zasadach wynikających z ustawy VAT.
W tym miejscu warto wskazać, iż w celu skorzystania z domniemania, o którym mowa w Rozporządzeniu Wykonawczym, jako dowody wywozu towaru do innego państwa członkowskiego akceptowane są następujące dokumenty:
- Grupa A: dokumenty odnoszące się do wysyłki lub transportu towarów, takie jak: podpisany list przewozowy CMR, konosament, faktura za towarowy przewóz lotniczy lub faktura od przewoźnika towarów,
- Grupa B: polisa ubezpieczeniowa w odniesieniu do wysyłki lub transportu lub dokumenty bankowe potwierdzające zapłatę za wysyłkę lub transport; dokumenty urzędowe wydane przez organ władzy publicznej , potwierdzające przybycie towarów do państwa przeznaczenia; poświadczenie odbioru wystawione przez prowadzącego magazyn w państwie członkowskim przeznaczenia, potwierdzające składowanie towarów w tym państwie.
Co więcej, zgodnie z Rozporządzeniem Wykonawczym sprzedawca korzysta z domniemania wysyłki towarów do innego kraju UE, pod warunkiem, że dysponuje co najmniej dwoma dokumentami z grupy A lub jakimkolwiek pojedynczym dowodem z grupy A oraz jakimkolwiek pojedynczym dowodem z grupy B.